Rudolf Valster (1963, H.I. Ambacht)
Hij verbeeldt de tijdelijkheid van ons bestaan met beelden van de dingen om ons heen. Voorwerpen als residuen van het voortschrijden van de tijd. Veel van het werk dat Valster maakt heeft als thema de vergankelijkheid oftewel vanitas. Hiervoor gebruikt hij schijnbaar waardeloze dingen zoals op straat gevonden bloemen, onkruid of beschimmeld fruit. Hij laat hiermee de schoonheid van het verval zien. Ook verwijst Rudolf naar de schilderkunst, het materiaal en het schilderen zelf.
Het werk van Rudolf is zeer divers, hij werkt in aquarel, olieverf of eitempera. Ook maakt hij ruimtelijk werk en werkt Rudolf met cyanotypie (blauwdruk). Deze laagdrempelige fotografische techniek kenmerkt zich door de blauw-witte kleuren en leent zich goed voor een schilderachtige benadering. Het biedt hem de mogelijkheid elementen uit de werkelijkheid te verwerken in zijn eigen verhaal. In het verlengde hiervan werkt Valster met een scanapparaat waar hij op schildert, aquarelleert en met gebruik van voorwerpen stillevens maakt. Deze laat hij printen met pigmentdruk (piezografie) waardoor met het gebruik van pigmenten de cirkel met schilderkunst weer rond is.